Inleiding tot uitbreidingskaart inclusief de toepassing ervan [MiniTool Wiki]

Introduction Expansion Card Including Its Application

Probeer Ons Instrument Voor Het Oplossen Van Problemen

Selecteer Het Besturingssysteem Windows 10 Windows 8 Windows 7 Windows Vista Windows XP macOS Big Sur Ubuntu Debian Fedora CentOS Arch Linux Linux Mint FreeBSD OpenSUSE Manjaro Kies Een Projectieprogramma (Optioneel) - Python JavaScript Java C# C++ Ruby Swift PHP Go TypeScript Kotlin Rust Scala Perl

Beschrijf Uw Probleem

Krijg Een Antwoord

Stuur Me Per E -Mail Toon Op De Site

Snelle navigatie :

Wat is een uitbreidingskaart?

Wat is een uitbreidingskaart? De uitbreidingskaart kan ook worden genoemd als uitbreidingskaart, adapterkaart of accessoirekaart. Het is een printplaat / kaart die wordt gebruikt om andere functies aan het computersysteem toe te voegen via een uitbreidingsbus.

Technisch gezien zijn alle printplaten die op de computerbus zijn aangesloten uitbreidingskaarten omdat ze de functies van de computer 'uitbreiden'. Daarom omvatten de beschikbare uitbreidingskaarten geluidskaarten, videokaarten, netwerkkaarten, enzovoort.

Tip: Als u op zoek bent naar methoden om problemen op te lossen die worden veroorzaakt door geluidskaarten, videokaarten of andere zaken, is het raadzaam om naar de MiniTool website.

Alle uitbreidingskaarten worden gebruikt om de kwaliteit van hun specifieke functies te verbeteren. Een videokaart wordt bijvoorbeeld gebruikt om de videokwaliteit op de computer te verbeteren.

Verwant bericht: Hoe weet u of uw grafische kaart doodgaat? 5 tekens zijn hier!

Geschiedenis

• In 1973 was MicralN de eerste commerciële microcomputer met een uitbreidingsslotfunctie. Het eerste bedrijf dat de facto een standaard vaststelde, was Altair, en het ontwikkelde de Altair 8800 tussen 1974 en 1975, die later een standaard voor meerdere leveranciers werd, namelijk S-100. bus.
• In 1981 introduceerde BM de traceerbare Industry Standard Architecture (ISA) -bus met de IBM-pc. In die tijd heette de technologie de pc-bus.
• In 1991 introduceerde Intel zijn PCI-slot ter vervanging van ISA.
• In 1997 werd de AGP-bus uitgebracht. De AGP-bus is speciaal ontworpen voor video.
• In 2005 werden zowel PCI als AGP vervangen door PCI Express.

Met de uitvinding van USB zijn computers flexibeler geworden en kunnen apparaten worden toegevoegd om de prestaties te verbeteren zonder dat er uitbreidingskaarten nodig zijn. De videokaart en geluidskaart worden echter nog steeds gebruikt om de pc aan te passen.

Toepassing

Het belangrijkste doel van de uitbreidingskaart is om functies te bieden of uit te breiden die niet door het moederbord worden geleverd. De oorspronkelijke IBM-pc had bijvoorbeeld geen ingebouwde grafische kaart of harde schijf. In dat geval boden de grafische kaart en de ST-506-controllerkaart voor de harde schijf respectievelijk grafische mogelijkheden en interfaces voor de harde schijf.

Sommige computers met één bord hebben geen uitbreidingskaarten en bieden mogelijk alleen IC-voetjes op het bord voor beperkte wijzigingen of aanpassingen. Vanwege de relatief hoge kosten van betrouwbare meerpinsconnectoren hadden sommige massamarktsystemen (zoals homecomputers) geen uitbreidingssleuven, maar gebruikten ze kaartrandconnectoren aan de rand van het moederbord om dure bijpassende aansluitingen te plaatsen in de kosten van randapparatuur.

In het geval van uitbreiding van de ingebouwde capaciteit, kan het moederbord een enkele seriële RS232-poort of Ethernet-poort bieden. Uitbreidingskaarten kunnen worden geïnstalleerd om meerdere RS232-poorten of meerdere Ethernet-poorten met een hogere bandbreedte te bieden. Onder de gegeven omstandigheden biedt het moederbord basisfuncties, terwijl uitbreidingskaarten extra of verbeterde poorten bieden.

Fysieke constructie

De zijrand van de uitbreidingskaart is bevestigd met een contact (randconnector of pinconnector) geschikt voor het slot. Ze maken elektrisch contact tussen de elektronica op de kaart en het moederbord.

Perifere uitbreidingskaarten hebben meestal connectoren voor externe kabels. Bij pc-compatibele personal computers bevonden deze connectoren zich in steunbeugels aan de achterkant van de kast. De connector van het industriële backplane-systeem werd op de bovenrand van de kaart geïnstalleerd, tegenover de backplane-pinnen.

Afhankelijk van de vormfactor van het moederbord en de behuizing kunnen ongeveer één tot zeven uitbreidingskaarten aan het computersysteem worden toegevoegd. 19 of meer uitbreidingskaarten kunnen in het backplane-systeem worden geïnstalleerd. Het totale stroomverbruik en de warmteafvoer worden beperkende factoren wanneer er veel uitbreidingskaarten aan het systeem worden toegevoegd.

Sommige uitbreidingskaarten nemen meer dan één slotruimte in beslag. Vanaf 2010 zijn veel grafische kaarten op de markt bijvoorbeeld grafische kaarten met twee sleuven, waarbij de tweede sleuf wordt gebruikt als een plaats om een ​​actieve koellichaam met een ventilator.

Sommige kaarten zijn 'low-profile' -kaarten, wat betekent dat ze korter zijn dan standaardkaarten en kunnen worden geïnstalleerd in computerbehuizingen met een lagere hoogte. Een uitbreidingskaartset voor externe verbinding, zoals een netwerk-, SAN- of modemkaart, wordt meestal een invoer- / uitvoerkaart (of I / O-kaart) genoemd.

Bottom Line

Kortom, dit bericht heeft het voornamelijk over uitbreidingskaarten, dus na het lezen van dit bericht zou je de geschiedenis, toepassing en fysieke constructie moeten kennen.